De kinderen van Madagaskar
Onze reis naar Madagaskar is inmiddels alweer bijna tien jaar geleden (wow… waar blijft de tijd he) maar in van de dingen die me nog steeds levendig bijstaan is de enorme hoeveelheid kids overal.
Elke keer als we aankwamen op een locatie, of het nou in de middle of nowhere was of niet, werden we binnen een paar minuten omringd door een groepje met nieuwsgierige kinderen. Ik vraag me nog steeds af waar ze in vredesnaam allemaal vandaan kwamen en hoe wisten ze dat wij er waren?? We hebben echt letterlijk situaties gehad waar we in de woestijn stopten om een foto te maken en hop, daar kwamen weer een aantal kids aangerend. Ik denk echt dat ze onder de grond moeten hebben zitten wachten, aangezien er geen bosjes waren om zich te verstoppen!
De meeste van de kinderen zijn verschrikkelijk smerig, met vuil aangekoekt op hun blije koppies. Snot uit de neusjes en kleding in draadjes aan hun lichaam. Maar toch kregen we wel elke keer dat gevoel van echt blije kinderen. Blijdschap en nieuwsgierigheid… De camera was een eindeloze fascinatie voor ze en hun eigen gezicht zien (waarvan ik gok dat de meesten niet eens beseften dat ze naar zichzelf keken) een constante bron van hilarisch gelach. Ze herkenden hun vriendjes en vriendinnetjes natuurlijk meer als zichzelf.
De allerkleinsten barsten regelmatig in tranen uit als ze ons zagen. Heel eng die grote witte mensen! En hoe meer afgelegen het gebied, des te erger werd dat. Hier een paar van mijn favoriete beelden!