De lekkerste plekjes in Newcastle

Newcastle citytrip

Na al dat geleer van de afgelopen periode vond ik dat het wel eens tijd werd voor wat gezelligheid en dus boekten Tom en ik een midweekje Newcastle. Newcastle? Hoor ik je bijna denken, maar geloof me als ik zeg dat het echt een super leuke bestemming is. Tom meldde na dag 2 in de stad dat het misschien wel leuker is dan Londen. Nou weet ik dat nog zo net niet, maar het geeft maar aan, dat Newcastle echt het overwegen waard is.

Het leuke aan Newcastle is dat je er heel makkelijk komt met de boot vanaf Ijmuiden. En vanaf het moment dat je aan boord stapt ben je eigenlijk al op vakantie. We hadden graag aan boord een upgrade geregeld naar een Commodore hut maar helaas die zijn nogal populair. Wil je dus aan boord iets meer luxe, dan moet je echt vroeg boeken. Ook handig om van tevoren te boeken is je diner. Wij hebben heerlijk gegeten in de North Sea Bistro (sterker nog: de steak daar was beter dan die bij Marco Pierre White maar daarover later meer…)

Ik geef je in ieder geval vast mijn favoriete eetplekjes  (en welke je misschien beter kunt overslaan), al is er nog zoveel meer te eten (en te zien en te doen) in Newcastle dat we eigenlijk langer hadden willen blijven. Maar het is een goede reden om snel weer een keer terug te gaan.

Newcastle zelf is natuurlijk geweldig maar de omgeving heeft ook diverse fijne plekken. Plus je zit echt binnen twee rijden in Edinburgh! Je kunt makkelijk met de auto op de boot of als je toch liever in een Engelse auto rijdt (want dan zit het stuur tenminste aan de goede kant) dan kun je via Sunny Cars makkelijk een auto huren. Het kantoor zit in het centrum van Newcastle en je kunt al van tevoren de auto bespreken. Dat kan natuurlijk ook ter plekke maar het fijne van het regelen via Sunny Cars is dat alle extra’s erbij inbegrepen zijn. Inclusief alle verzekeringen dus je bent altijd volledig gedekt. Een grote plus als je het mij vraagt.

Links rijden was dan wel meteen even een flinke aanslag op de zenuwen moet ik zeggen. Hahaha.. Maar het went snel genoeg. Nog een reden om de volgende keer wat langer te gaan want ook in de omgeving is genoeg te zien.

The Botanist

Met stip mijn favoriete plekje is The Botanist. Ik was er al eens eerder binnen geweest maar had er nog niet gegeten. Dat hebben we dit keer meer dan goedgemaakt aangezien we er twee keer zijn wezen lunchen.

Ik had een board met diverse gerechtjes en Tom had de pie met prei. Dat is een absolute aanrader. Mijn board ook wel, maar als je nu een echt Engels gerecht wilt eten ga dan voor die pie. De tweede keer had hij een beef & ale pie die ook top was, maar de preitaart (leek pie) was de winnaar!

En behalve dat je er dus erg lekker kunt eten is het ook nog eens een prachtige plek. Ga vooral ook even naar boven. Dan kijk je neer op de rest van de zaak en met mooi weer hebben ze er een buitenterras. Er zijn meerdere locaties van The Botanist door heel Engeland heen trouwens. Check de website maar eens. Als ze allemaal zo mooi zijn dan ga ik er zeker nog eens een andere bezoeken.

Pleased to Meet You

Ons hotel lag wel heel erg fijn gelegen midden in het centrum. In een klein straatje met de naam High Bridge. In principe hadden we alle dagen de straat niet uit hoeven gaan want je had er een pub, een restaurant, een ontbijtplaats en nog veel meer. We sliepen in Motel One. Ik vond het een beetje gekke naam, maar het is van oorsprong een Duitse keten. Ik vond het een topper. Locatie was super, de prijs heel erg budget vriendelijk en het hotel zelf erg mooi.

Maar goed, naast ons hotel zat een restaurant Pleased to Meet You en hier hebben we de laatste avond gegeten. Mijn moeder zou hebben gezegd ‘je ogen waren weer groter dan je maag’ want als voorgerecht bestelden we de Ploughmans board.

Zoals je kunt zien op de foto hierboven was het een behoorlijke portie voor twee personen. En het was ook nog eens super lekker dus die plank ging helemaal op. En daarna hadden we nog een hamburger besteld met frietjes… Dussss… die kreeg ik ook niet op. Jammer want de frietjes met parmezaanse kaas en rozemarijn waren de beste everrrr. Maar ja, als je er heen gaat beter om óf de burger óf die ploughmans board te bestellen. Want allebei is een beetje teveel van het goede.

Great British Cupcakery

Hier was ik ook vorige keer geweest maar dat was zonder Tom en ik wilde dus ook met hem naar dit zoete tentje. Als roze je ding is dan zit je hier helemaal goed. Want de inrichting van deze cupcakery is letterlijk mierzoet.

De vorige keer dat we er waren hadden we de high tea. Dat is absoluut een aanrader maar die moet je wel 24 uur van tevoren bestellen. En bovendien wilden we dit keer niet meteen onszelf helemaal klem eten maar een wat beschaafdere portie nemen. Dus ging ik voor de scone en Tom voor een stuk taart. Ook erg lekker!

Brasserie Cote

Hier hebben we enkel iets gedronken maar de gerechten die we langs zagen komen zagen er heerlijk uit. En het is op een goede locatie, in het centrum en een fijne plek om te zitten. Dus wilde hem toch even vermelden hier. Brasserie Cote dus.

Marco Pierre White

Als je fan bent van Masterchef Australië (en het is weer begonnen! Hoera!!) dan ken je ongetwijfeld de tiran uit de keuken: Marco Pierre White. In Newcastle zit een steakhouse van Marco dus het leek ons de uitgelezen gelegenheid om daar eens te eten.

Iemand zei ooit dat je een goed restaurant kunt herkennen aan het brood dat ze serveren. Nou dat begon in dit geval al niet goed. Een mandje met stokbrood dat zo uit de supermarkt kwam. Het voorgerecht was lekker maar zoals je kunt zien aan de middelste foto niet echt bijzonder en het was een zooitje op die plank. Ze hadden er balsamico bij geserveerd maar dat vooral op de plank gegoten. Maar goed, we bleven vol goede moed.

Het hoofdgerecht was voor mij een centre cut fillet (a 32,50) en voor Tom de sirloin. Mijn stuk vlees was erg lekker, maar de frietjes die erbij zaten vet en slap. Tom’s vlees was her en der taai en hoewel hij medium rare had besteld kreeg hij een well done. Dus dat was niet zo geweldig.

Vervolgens bestelden we een dessert. Chocolade mousse voor Tom en de sticky toffee voor mij. Ook wel aardig maar niet wat je verwacht als je een rekening van 200 pond krijgt gepresenteerd. Dus uiteindelijk hebben we in het duurste restaurant het minst lekker gegeten. Ik vind dat altijd verbazingwekkend dat een tv chef die altijd het hoogste woord heeft dan uiteindelijk niet zo erg goed presteert. Ik weet ook wel dat hij zelf niet in de keuken staat, maar zijn naam – en sterker nog zijn foto – staat wel overal. Dan mag je toch wel wat verwachten lijkt mij. Jammer dus. Eentje om over te slaan als je het aan mij vraagt.

Al met al hebben we een heerlijke paar dagen gehad in Newcastle en we gaan zeker binnenkort nog eens een keer terug!

Disclaimer: Wij waren in newcastle op eigen gelegenheid maar de overtocht met DFDS en het hotel waren gesponsord. Sommige van de links in dit artikel zijn affiliate links.