Ga ik emigreren? Ja of nee?

De laatste tijd kriebelt het een beetje. Is het omdat mensen om me heen allemaal vertrekken naar het buitenland? Of is het omdat ik nu de leeftijd van 60 jaar heb bereikt en me meer en meer afvraag wat ik ga doen met de rest van mijn leven. Waar ga ik wonen als ik met pensioen ben? Kan ik überhaupt wel met pensioen of moet ik blijven werken tot het niet meer kan? Of…. ga ik emigreren?

Emigreren of niet emigreren?

Het is opvallend hoeveel mensen de laatste tijd vertrekken. Dat kan aan mij liggen want als je ergens mee in je hoofd zit dan valt het je waarschijnlijk meer op dan anders. Maar toch… een vriendin verhuisde al naar Frankrijk, de volgende gaat volgende maand naar Zweden. Een andere vriendin woont in Duitsland. Mijn ex-zwager vertrok naar Australië… Dat zijn er in mijn kleine kringetje dus al vier.

Dus ik dacht; weet je wat; ik ga er een soort logboek van bijhouden. De gedachtes die ik erover heb. De obstakels waar ik tegen aan loop en de overpeinzingen voor het maken van de beslissing of het niet maken van die beslissing.

Impulsief

Ik ben nogal impulsief. Dat is soort van mijn “middle name” maar emigreren is natuurlijk niet iets wat je in een half uurtje beslist. (zelfs niet voor mij! Haha) Bovendien is een niet onbelangrijke vraag; naar welk land zou je dan willen verhuizen? In ieder geval binnen Europa, want Australië of Nieuw Zeeland is mooi maar toch net even te ver en te ingewikkeld.

Zweden staat op dit moment het hoogst op mijn lijstje. Wat op zich grappig is want ik ben nog nooit in Zweden geweest. Dus dat staat voor volgend jaar zeker op de planning.

Wat trekt je dan aan in Zweden?

Om te beginnen natuurlijk de ruimte. Nederland zit veel te vol. Vind ik. Bovendien moet je hier een vermogen uitgeven om een leuk vrijstaand huisje te vinden. Ja mijn huis heeft vrij veel overwaarde, maar verkopen betekent dat ik ergens anders veel en veel meer geld uit moet geven voor een hypotheek om iets leuks te krijgen. Nog afgezien van het feit dat het lastig zoeken is.

In Zweden zou ik hypotheekvrij kunnen wonen. De overwaarde van mijn huis is meer dan genoeg voor een leuk vrijstaand huisje met genoeg grond erom heen. En de natuur is er prachtig. Denk ik dan he.

Het zaadje is wel redelijk stevig geplant maar het is echt nog maar een kiem. Dus het kan nog alle kanten op. Of ik denk ik er langer over na en besluit dan dat het toch niks voor me is. Of ik kom tot de ontdekking dat er teveel haken en ogen aan zitten. Of ik ga naar Zweden en vind het helemaal niks. Alles is nog mogelijk.

Het is in ieder geval hoe dan ook een meer-jaren plan. Ik werk hier voorlopig nog, heb een studio en meer van dat soort dingen. Dus een, twee, drie gaat het niet gebeuren. Kán het ook niet gebeuren. En dat is maar goed ook.

Stap 1

Het eerste wat ik volgend jaar van plan ben om te doen is eens vrijblijvend informeren bij de hypotheek mensen. Want een tweede huis kopen zou een leuk begin zijn. Maar kan dat? Financieel dan vooral. En wil ik dat dan? Wat dat betekent sowieso extra maandlasten. En mezelf kennende; wil ik dan natuurlijk eigenlijk ook het liefst meteen vertrekken.

De staatsloterij winnen lijkt me de beste optie. Maar ja, die kans is wel heel klein…. Haha. Anyway, in de komende periode van maanden/jaren, zal ik er af en toe iets over schrijven. Hoe het ermee is, wat de stand van zaken is, waar ik tegenaan loop enzovoort.

Ben jij toevallig geëmigreerd? Dan hoor ik graag je bevindingen!