Petra – een van de 7 nieuwe wereldwonderen

Petra

Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik best een cultuur barbaar ben. Ik kan met een gerust hart de mooiste historische monumenten overslaan als er teveel “stenen” liggen. Ik vind het heus wel interessant maar na rotsblok nummer 349 dat dan – naar verluid – de slaapkamer is geweest van hertog koning jan de zoveelste haak ik af. Dan ga ik tussen de rotsblokken op zoek naar beestjes want de natuur die blijft me dan weer wel altijd boeien.

Dus ik had zo mijn twijfels over Petra, op zich toch wel een van de bekendste plekken van Jordanië. Dé plek waar iedereen over begint als je het over Jordanië hebt. Nog een reden om met enige argwaan de plek te betreden. De foto’s die ik had gezien waren best spectaculair dus een beetje nieuwsgierig was ik dan weer wel.

Maar eigenlijk is er niks dat je kunt voorbereiden op de grootsheid van Petra. De indrukken, de magie en de schoonheid is ongeëvenaard als je het aan mij vraagt.  Al meteen als je binnen komt in de Siq (de kloof die naar de ingang van de stad zelf leidt) sta je met je mond open naar de rotsen boven je te kijken. Het natuurgeweld dat aan de creatie van die kloof te pas moet zijn gekomen….

Wij kwamen aan op een tijdstip dat eigenlijk te laat was voor het mooiste licht en de hitte van de dag begon al aardig door te dringen, maar de siq alleen is van zichzelf al magisch. En dan het moment dat je de Treasury ziet door de scheuren van de kloof heen met een paar kamelen die liggen te wachten op berijders… Dan denk je even dat je terug bent in de tijd.

Het aantal toeristen die op dat moment over de site wandelenden (het zal rond die tijd een uur of tien zijn geweest) was minimaal. Ik dacht toen nog dat er later weer meer zouden komen maar die aanname bleek verkeerd.

En wat maakt Petra nou zo anders als die andere ‘stenen’ waar ik al binnen no time ben uitgekeken? Dat is eigenlijk moeilijk te zeggen, maar het is een absolute must see. Een plek waar je meteen het gevoel hebt dat je op een locatie met een geschiedenis bent. De stad Petra werd voor een groot gedeelte uit de rotsen gehouwen en dateert van ver voor de jaartelling. Het was in die tijd een belangrijke handelsstad en dankzij de gunstige ligging (de enige toegangsweg was (en is) via de Siq) en de verborgen locatie was het makkelijk om te verdedigen.

Pas in 1812 werd Petra ontdekt door het westen via de Zwitser Jean Louis Burkhardt. Nog steeds is niet alles van de stad opgegraven en jaarlijks wordt er door internationale teams gewerkt aan het verder ontdekken van de stad. In 2007 is Petra uitgeroepen tot een van de nieuwe 7 wereldwonderen. De lijst was blijkbaar toe aan vernieuwing!

Doordat het zo rustig was met toeristen werd je om de vijf minuten de vraag gesteld of je een taxi wilde (een ezel die je verder brengt) en hoewel het verleidelijk was, hebben we de weg van voor naar achter in Petra te voet afgelegd. Nog lang niet alle tombes en elementen in Petra zijn opgegraven en elk jaar wordt er nog steeds aan de site gewerkt. Maar dat wat er is, is eigenlijk teveel om in één dag te bekijken. Ben je dus in de gelegenheid om naar Petra te gaan zorg dan dat je minimaal twee of liever nog drie dagen de tijd hebt om op je gemak rond te dwalen.

Rond een uur of drie was ik wel klaar met de hitte en ben ik alleen terug gegaan naar het hotel. (toch ook alweer vier kilometer terug lopen door de brandende zon!) Een gedeelte van de groep ging per ezel verder omhoog en een ander gedeelte van de groep is omhoog geklommen naar het klooster en als ik dan de foto’s zie had ik daar graag de dag erna op mijn gemak heen gegaan.

Dat het in Jordanië heet is hadden jullie inmiddels al begrepen toch? 😉 Het lijkt me geweldig om nog een keer terug te komen in de lente. Het schijnt dat dan echt alles groen is. Raar om je voor te stellen als je door de droge woestijn loopt, maar des meer iets dat ik graag zou meemaken.

Disclaimer: Wij waren in Jordanie op uitnodiging van Jordan Tourism Board. Alle meningen, foto’s en verslagen zijn van mij!