Lekker eten in hotel antines, la villa

Aangezien mijn sportieve skills niet helemaal ontwikkelt zijn, zeker niet voor wat betreft skiën, had ik een ander doel tijdens mijn verblijf in Italië. Na de inhuldiging van Sky Alps op Rotterdam en de fantastische vlucht met de Dash-8 Q400 van Rotterdam naar Bolzano-Bozen gingen we met een bus verder de Dolomieten in, om uiteindelijk 70 kilometer verder afgeleverd te worden bij Hotel Antines in het dorpje La Villa in de regio Alta Badia.

Hotel Antines

Hotel Antines heeft 25 kamers, een traditioneel restaurant, een gezellige cocktailbar, een spa- en fitnessruimte en voldoende parkeerruimte, zowel binnen als buiten. Het ligt midden in het dorp, tegen de heuvel aangebouwd. Het is slechts een paar meter van de skischool voor kinderen. En niet zo veel verder liggen de andere skiliften op loopafstand. Deze liften leiden tot het skigebied van de Sella Ronda. Dit is een van de mooiste skigebieden van de Dolomieten en de Alpen. De Sella Ronda is zo’n 40 kilometer lang en ik heb bewondering voor de groep medereizigers die al op de eerste dag deze prachtige skitocht heeft gedaan. Op deze website van Snowplaza staat veel informatie over dit skigebied.

Gastronomie

Nadat de groep zijn skies had laten aanmeten was het ondertussen al tijd voor ons eerste diner. Ik had al begrepen dat in Zuid Tirol de gastronomie een grote betekenis heeft en ze de gasten graag iets lekkers voor zetten. Of je nou in een sterrenrestaurant gaat zitten, of boven op de piste in een berghut toe bent aan een hapje eten. Overal bieden ze met zorg bereide gerechten aan, gemaakt met verse Zuid-Tiroolse producten zoals vlees en zuivelproducten, spek en aromatische kruiden. Gegarandeerde versheid en van een goede kwaliteit omdat alles uit de buurt komt, zoals ze zeggen de nulkilometerdistributie.

Buffet

Met dit in je achterhoofd is het dan best lastig om een keuze te maken wat je wil eten voor t diner. Het “ergste” was, dat we ook nog langs het buffet met voorgerechten konden lopen. Je kan het zo gek niet bedenken of het stond er bij. Van verschillende soorten kaasjes en vleeswaren en vissoorten naar de ingrediënten om een salade te maken. Maar ook al kant en klare gerechtjes. Gevulde babyinktvis. Quiches. Geroosterde groenten. Pizzapuntjes. Aardappelsalade. Ansjovis in zuur. Inktvissalade. Tomaat mozzarella-salade. Vitello tonato. In een normale situatie zou dit al voldoende zijn om je buikje mee vol te eten. En dan moet de rest nog komen.

Diner

Na het buffet hadden we de keuze uit zes gerechten, drie bij de eerste ronde en drie bij de tweede. Was de keuze al lastig, maakten de prachtige omschrijvingen van de gerechten de keus er niet makkelijker op. En alles leek even lekker. Ik maakte mijn keus dan maar op, voor mij onbekende, ingrediënten. Ik koos als eerste voor Tortelloni stuffed with monkfish on green asparagus and cherry tomatoes. Oftewel tortellini met zeeduivel op groene asperges. Lang leve Google translate 😉 En als tweede Grilled smoked scamorza on grilled aubergines. Scamorza is een peervormige Italiaanse kaas van volle koemelk. Hij lijkt een beetje op mozzarella maar is steviger van structuur en doordat hij is gerookt heeft hij veel smaak. Behalve dat het lekker was zagen de gerechten er ook heel mooi uit.

Ontbijt

Het ontbijt in hotel Antines is in buffetvorm. Ook nu is de keuze overdadig. Je kunt zelf een smootie maken met een slowjuicer. Maar er staat ook yoghurt met toebehoren. Verschillende soorten broodjes en beleg. En heb je trek in ei of wat dan ook, dan kun je dit aan de ober vragen. Zo kun je een stevige bodem leggen voor je skitocht of wandeling in de omgeving. Bij het ontbijt kregen we het dilemma van de keuze voor het diner al. Niet dat je daar al op zit te wachten als je net je ontbijt op hebt, maar in het kader van de inkoop is het natuurlijk een goede gedachte. Want op deze manier verdwijnt er minder in de kliko.

Het tweede diner

Die avond liepen we eerst weer langs het buffet. Afspraak met mijzelf was om niet teveel op te scheppen, maar met al die kleurrijke en lekkere gerechtjes ging dat al snel mis. Daarna kwamen er weer mooie gerechten met bijzondere ingrediënten. Een pasta met baby-octopus en kerstomaten en als tweede een mini bladerdeeg strudel gevuld met spek, aardappelen en bieslook. Ik hoef je niet te vertellen dat ook dit weer erg smakelijk was.

De laatste ronde

Gelukkig ben je gedurende de dag ook behoorlijk actief, want anders kom je echt een paar kilo zwaarder uit Zuid Tirol terug. En de koks in het hotel, maar ook daarbuiten maken er echt een eet-beleving van. Ze maken heel veel werk van de presentatie van de gerechten. Mijn laatste keuzes waren inktvis spaghetti met inktvis op artisjok brunoise en een courgette flan op tomaten coulis en gezouten crumble. Een flan is eigenlijk een luchtige versie van een hartige taart maar dan zonder deeg. Wat het geheel in ieder geval minder machtig maakt. Na drie van deze diners was dat wel een noodzakelijk iets.

Desserts

Ook de desserts verdienen ruimte in je maag. De eerste avond kregen we al een prachtig gepresenteerd bordje voor ons neus. Een Siciliaanse cassatina met ricotta en chocolade druppels op een pistache saus. Een siciliaanse cassatina is een klein taartje van cake en ricotta-creme omhuld met marsepein. Belachelijk lekker. Ik ben eigenlijk geen “toetjesmens” maar dit kon ook mij wel bekoren. De smaken pasten zo goed bij elkaar, heerlijk. Om mezelf in bescherming te nemen besloot ik de andere avonden maar langs het buffet te lopen in de hoop dat ik mij dan makkelijker zou kunnen beheersen. Jammer hoor, ook het buffet was weer een feestje en ik moest toch ook een en ander proeven.

Wil je eens een huttentocht in de dolomieten maken?