Indonesie
Komodo en de komodo draken
Je kent dat moment wel… Dat moment dat je je realiseert dat je oog in oog staat met een echte moordenaar… Nou hoop ik natuurlijk dat je dat gevoel niet echt kent, dat even terzijde maar het beschrijft wel het beste het gevoel dat me bekroop toen we voor het eerst oog in oog stonden met de komodo draken. Ja ze lijken heel lui en slaperig, maar als je in hun ogen kijkt dan weet je dat het allemaal maar schijn is. We gingen naar het eiland Komodo in september 2009 tijdens onze reis door de Sunda eilanden (echt een aanrader overigens!) en natuurlijk hadden we uitgekeken naar ons bezoek aan dit specifieke eiland.
Je hoort zoveel verhalen over de ‘draken’ en ik had al een aantal keer een film op National Geographic zitten kijken maar het is toch echt wat anders om ze in het wild te zien. Het eiland zelf is vrij kaal voor het grootste gedeelte en er wonen slechts iets van 2000 mensen op het eiland zelf. Niet dat we er iemand zijn tegengekomen maar dat is het officiele nummer.
De enige lui die wij hebben gezien waren de rangers en ik moet bekennen dat die me nu niet meteen voorkwamen als de mannen die direct tussen ons en een aanvallende komodo zouden springen… Met die dunne takjes als wapen? Zag er niet meteen heel indrukwekkend uit maar dat even terzijde.
We gingen lopend het eiland over om de draken te vinden en natuurlijk weten de gidsen meteen op welke plekjes de beesten rondhangen dus we gingen redelijk doelgericht op zoek naar bepaalde locaties.
Ik denk dat we tijdens onze wandeling van 1.5 uur slechts twee slapende komodo’s hebben gezien, terwijl de andere groep (we waren opgesplitst in twee groepen) wel heel veel mazzel hadden en een paar komodo draken zagen die aan het paren waren. En bovendien bij het Ranger station ook nog. Echt, ik zeg het elke keer weer; als je wildlife wilt zien is het vaak gewoon verstandiger om op je plek te blijven zitten en te wachten als door een jungle rond te gaan lopen. En dat werd dan maar weer bewezen dit keer.
Ik was wel een beetje teleurgesteld maar de volgende dag zijn we nog een keer teruggeweest en het is me toch nog gelukt om een paar fatsoenlijke foto’s te maken maar een paar actie foto’s had dan wel weer leuker geweest. je kunt niet alles hebben he…
De hele reis inclusief de twee daagse boottocht naar het eiland vond ik wel echt een van de highlights van de trip. Het was zo heerlijk relaxed aan boord, beetje snorkelen in goed koraal, lekker eten (en dat was ook meteen het beste eten dat we hebben gehad in de hele reis door de Sunda eilanden die over het algemeen vrij arm zijn)
Komodo facts:
The Komodo dragon is also known as the Komodo monitor and is a fairly large lizard like creature that lives on the Indonesian Islands of Komodo, Rinca, Flores and Gili Motang. We’ve seen a couple on the road that were smaller and probably a monitor lizard, to which they are closely related. The dragon can grow to be a length of 3 meters and can weigh up to 70 kilograms!
Because of their massive size they tend to dominate the ecosystem in which they live and are speculated to have a venomous bite. I have seen a film once where they followed a group of dragons that had bitten a large buffalo in it’s ankle and they just strolled behind the animal for days until it finally died of poison or bloodpoisoning or something along those lines at which point they started eating the poor animal as soon as it hit the ground. Nasty creatures.
They do on occasion are known to eat humans or corpses and have been digging up graves, which led the locals to move their graves to more rocky grounds. And ofcourse there are endless horror stories going around of tourists being eaten and never being found on the Komodo island. The tourguides even tell a story of someone where the only thing they ever found where his glasses… Not sure how much of that is true and how much of that is just one of those stories that get bigger over time or are created to scare the tourists!
O en weet je wat ook leuk was? Tom en ik besloten aan dek te slapen in plaats van in de naar diesel stinkende “slaapkamer” aan boord. En het was echt prachtig buiten. Weliswaar een beetje luidruchtig en het licht was echt maf. Het ene moment was het pikdonker, het volgende moment was de zon op en scheen volop.
Next stop was Flores!
