Cambodja
The Sugar Palm – Siem Reap, Cambodia
Als je naar willekeurig welk land gaat in Azie dan weet iedereen dat je daar nagenoeg overal lekker kunt eten. En je kunt een fatsoenlijk maal hebben voor minder als een euro als je wilt. Naar een fancy restaurant gaan is misschien zelfs een beetje gek als je op elke hoek van de straat food stalletjes kunt vinden maar heerlijke gerechtjes. Wanneer je zelfs 24 uur per dag eten kunt ruiken of het bereiden van eten kunt ruiken. Je hebt echt geen Lonely Planet nodig om te weten waar je lekker kunt eten in Azie. Je gaat gewoon zitten en je bestelt iets wat de locals eten (met enig gebruik van gezond verstand natuurlijk!) Drukke tenten zijn goed, rustige tentjes niet zo. Schoon is… nou ja je weet waar dit heen gaat!
Maar soms – eens in de zoveel tijd – wil je gewoon je voorgerecht wel eens krijgen vóór je hoofdgerecht en een lekker glas wijn drinken en een beetje relaxen in een andere setting. Dus toen we in Siem Reap waren en ik het desbetreffende hoofdstuk in de LP zat te lezen viel mijn oog op The Sugar Palm. Het klonk veelbelovend en zelfs al ben ik altijd een beetje voorzichtig als het gaat om restaurants uit de LP (kwaliteit kan snel achteruit gaan als er teveel mensen langs komen!) we besloten om deze toch een kans te gunnen. Dus op onze eerste avond in Siem Reap gingen we de weg op om het restaurant te vinden die in onze straat zou moeten liggen. Ons diner voor twee was echter al snel uitgegroeid tot een diner voor 6 aangezien een aantal mensen van de groep mee wilden en al pratend liepen we over de straat.
Echter – niet verwachtend dat het restaurant zo dichtbij zou zijn – we begonnen pas op te letten nadat we iets van 500 meter hadden gelopen en je raadt al waar dit heen gaat. We vonden het restaurant dus nooit. Een van de kerels in de groep raakte geirriteerd en hij wilde pizza. We hebben ook nooit een pizza place gevonden maar we eindigden in een Osteria… Meestal is het een slecht idee om Italiaans te gaan eten in een land als Cambodja… en dat was ook dit keer zo! Zelfs al werd de plaats gerund door een Italiaan, ik geloof niet dat de beste man ooit een keuken van binnen had gezien voor hij naar Cambodja vertrok, Misschien dacht hij dat het vanzelf goed zou komen omdat hij Italiaans was… We hadden het kunnen weten maar we gingen met de groep mee en we hadden het naar ons zin, ondanks het slechte eten.
De volgende avond zijn Tom en ik de deur uit gesloten, want we hadden niet zo’n zin in een herhaling van de vorige avond en we wilden toch echt samen bij The Sugar Palm eten. En zoals verwacht vonden we het uiteindelijk letterlijk 150 meter van ons hotel vandaag… 😉 Het was wat lastig te vinden door het feit dat het restaurant boven in een houten huis is gelegen en enigszins verstopt zit achter een hoop groen. Je ziet vanaf de weg dus alleen een klein bordje en geen restaurant. Maar hoe dan ook; we werden niet teleurgesteld! Het eten dat ze er serveren is traditioneel Cambodjaans eten.
Natuurlijk is dit een belachelijk duur restaurant voor Cambodjaanse begrippen en nu we weten wat sommige Cambodjanen verdienen per maand.. een maaltijd in The Sugar Palm kost ongeveer twee maand salarissen (ik geloof dat we ongeveer 50 dollar kwijt waren, als ik me goed herinner) We hadden een heerlijke wijn (het duurste element op de bon) uit Australie (Mad Bay) om de vond te beginnen. Onze ober was een beetje traag in zijn bewegingen maar heel erg precies in wat hij deed. Voor hij de wijn serveerde werd elk glas uitgebreid geinspecteerd en er werd er zelfs eentje terug gestuurd omdat er een klein vlekje op het glas zat. We besloten om een traditionele sate vooraf te bestellen en dat was heerlijk. En we kozen beiden de beef met basilicum als ons hoofdgerecht en jee, wat was dat lekker! Het was tevens de eerste keer dat rund goed was klaargemaakt in Cambadjo. Meestal krijg je een toch ietwat taai stuk vlees op je bord. Maar deze was heerlijk mals, pittig en gewoon perfect.
En voor de eerste keer tijdens onze reis (en dit waren de laatste dagen) kregen we het eten in de juiste volgorde. Ondanks dat de meeste restaurants echt belachelijk grote menu’s hebben en sommige meestal wel ergens iets van appetizers hebben staan, ik geloof niet dat iemand ook maar begrijpt wat het concept van een voorgerecht is. In een plek in Loas hadden we een stuk geroosterd knoflook brood als voorerecht en wat we toen kregen was een complete baguette getoast met ham en kaas en ja er zat ook knoflook bij. Maar dat was dus meer als een volledige maaltijd.. echt geen voorgerecht!Dus het werd al snel een soort van spelletje om te voorspellen welk gerecht we het eerst zouden krijgen!
Als we dessert zouden hebben besteld zouden we dat waarschijnlijk eerst hebben gekregen. Ach dat is ook de charme van in een ander land zijn toch?
Hoe dan ook, als je in Siem Reap bent (en als je naar Angkor Wat gaat is de kans groot dat je hier verblijft) dan is het zeker aan te raden om naar The Sugar Palm te gaan. Wij vonden het geweldig. Ze hebben ook een kleinere zaak in Pnohm Penh maar daar zijn we niet geweest.
Siem Reap, Cambodia
