Drenthe: Assen, maar vooral de omgeving

Voor de eerste aflevering van de Where de Fuk-serie op YouTube had ik een – letterlijk – reuzengroot idee. We gingen naar Drenthe en zouden starten in Assen. Waarom daar? Omdat Assen de thuisstad is van Mannes, een metershoog beeld van een hond die waakt over het treinstation van de stad. Assen was ook de zomerresidentie van Napoleon én is het de hoofdstad van het wonderschone Drenthe.

Assen – de stad

Na een rit van 2 uur kwamen we eindelijk aan bij station Assen. We hadden verwacht dat Mannes boven alles uit zo torenen, maar hoever we onze nek ook verdraaiden: we zagen hem niet. Was hij dan veel kleiner dan verwacht? Nee hoor, meneer was weg! Woef, ik ben er even niet. Hij bleek voor onderhoud weggehaald.

Dus dan maar direct de stad in. Via het standbeeld van Bartje (die geen bruine bonen blieft) en een mooi oud deel met daarop de gebouwen van het Drents museum, het Drents archief en de Abdijkerk kwamen we op de Brink. En toen hadden we het mooiste stuk meteen al achter de rug. Want de rest van Assen is… hoe zal ik het zeggen… wat niksig. Gewoon een stadscentrum waar je voor al je boodschappen terecht kunt. Met terrassen en eettentjes. Maar verder niets bijzonders. De horecagelegenheid die er qua looks veelbelovend uitzag (Villa Tapas), ging pas laat in de middag open en zo lang waren we niet van plan te blijven. In plaats van de tijd te doden in Assen besloten we de omgeving te verkennen. Een goede zet!

• 

• 

• 

• 

Drentse dorpjes en mooie natuur

Via een wonderschone natuur reden we naar Orvelte. Meer info over dit mooie dorpje lees je in een apart blog, daar lees je ook alles over typisch Drentse lekkernijen). Vanuit Orvelte leidt een nog mooiere route ons via natuurgebied Dwingelderveld (tongbreker!) naar Dieverbrug. Ons doel: restaurant de Sluiswachter. Gevestigd in een historische opzichterswoning aan een schattig sluisje. Hier kun je in de tuin genieten van heerlijke appeltaart met uitzicht op bootjes en groen. Lunch en diner worden ook (buiten en binnen) geserveerd, maar dat hebben we niet uitgeprobeerd. Afgaand op de appeltaart moeten die gerechten ook goed zijn! 😉

Ondanks dat het restaurant gesloten was (corona weet je nog, toen je alleen maar buiten op het terras mocht gaan zitten), mocht Simone toch eventjes binnen gluren. Het helpt als je een grote camera om je nek hebt hangen! 😉

• 

• 

Met een verzadigde buik turen we een beetje voor ons uit over het water. Ondertussen proberen we nog een activiteit met alpaca’s te regelen. Wandelen, golfen, high tea-en: alpaca’s zijn schijnbaar overal voor in! Helaas, deze beesten zijn zo populair dat je zonder reservering weinig kans maakt ze te ontmoeten bij de paar alpacafarms die er in ‘ons’ stukje Drenthe zijn. Dan maar terug naar het mooie natuurpark, daar willen we wel wat meer van zien.

Na een korte wandeling over een bospad gaan we (weer) uitpuffen, deze keer bij De Bospub. Reuze populair bij andere wandelaars en fietsers (veel fietsers!), dus ook hier is reserveren aan te raden. Gelukkig was er voor ons nog een klein tafeltje vrij zodat we even snel wat konden drinken. Ook hier wil ik nog een keer terugkomen om te lunchen, te dineren of te borrelen. Eigenlijk wil ik gewoon terug naar het hele gebied rondom Dwingeloo. Drenthe, tot snel!

• 

• 

Omdat ik tijdens de voorbereidingen Assen regelmatig verwarde met Zwolle (stom, I know!) had ik een heel leuk adresje in Zwolle. En omdat Zwolle vanuit ons gezien een soort van om de hoek van Drenthe ligt, zijn we daar toch langsgegaan. In een volgende blog meer over die schot in de roos: De Kas van Kaat. Tot snel!

En omdat beeld soms meer zegt dan woorden hebben we al dat moois ook vastgelegd in onze eerste aflevering van “Where de Fuk” 🙂 (Schrijf je meteen even in op het Youtube kaneel hier)

Voor meer over Nederland check je de Nederland categorie.

Check ook onze wandeling door Nationaal Park Dwingelderveld.