Trossen los!

Het is zover! Na maanden van voorbereidingen verlaten we onze veilige haven. Op zaterdag 20 mei, een overgoten zonnige dag met veel wind, blazen wij de haven van Lelystad uit. Er wordt getoeterd en gezwaaid, een afscheidsfeest hadden we al achter de rug. Het is nu alleen nog ons gezin en de plas die we oversteken richting Amsterdam.

Na een paar laatste klussen op de NDSM werf varen we door het Noordzeekanaal, we gaan van zoet naar zout. Voor een zeiler een mijlpaal – er zijn in de wereld maar weinig sluizen en tot Panama is de Ijmuiden Sluis voorlopig de laatste. Met gezonde spanning schieten we de nacht en onze thermokleding in om vervolgens ’s ochtends vroeg in het donker de zeehaven uit te varen. Bestemming: Boulogne sur mer. Een tocht van 27 uur die we volledig zeilend volbrengen. Ondieptes, grote vrachtschepen, een stevige wind, heldere sterrenhemel en een zeezieke Beau maken dit tot een goede vuurdoop.

Frankrijk!

’s Ochtends duiken de rotsen van Cape Gris Nez uit de mist omhoog. We zijn gewoon in Frankrijk!!! Een gevoel van trots bekruipt ons; hoe cool is het dat je met je eigen boot, voortgestuwd door de wind, zo helemaal naar Frankrijk kan varen? Een en al excitement bij het hijsen van de Franse vlag; we openen onze eerste fles champagne en de aardbeien smaken zoet.

Onze reis is meer dan een zeiltocht van NL naar Frankrijk. We willen als gezin aan staan / veel tijd samen doorbrengen / genieten van lekker eten / een gezonde levensstijl en de pareltjes van de natuur ontdekken. En dit allemaal op een zo duurzaam mogelijke manier. Zo zorgen onze 3 zeilen ervoor dat we zelfs met weinig wind ons kunnen verplaatsen. Onze 1400 watt aan zonnepanelen helpen ons in de volledige energievoorziening en de EcoStoof en Omniaoven doen goed hun best om het gasverbruik te beperken. We vissen, eten lokaal en hebben simpelweg geen ruimte voor het vergaren van te veel spullen.

Moules frites, nachttochten en veel wind

Boulogne sur mer, een niet al te mooie kustplaats in Normandië staat mij dicht aan het hart. Hier zeilde ik vroeger al met mijn ouders naar toe. De haven kent een uitbundige vismarkt en daar profiteren we van; fruit de mer, sole meuniere, lekkere stokbroodjes en kazen, ooh die Franse hebben het qua eten wel begrepen.

Ook de kleintjes – Beau kookt er flink op los – wil alles weten over het eten: ‘Welke vis leeft hier? Welke groenten zijn dat?’ En Abby is een echte smulpaap. Ze begint geluidjes te maken als ze geniet van haar eten – alles gaat er in.

De reis brengt ons verder. Door de aanhoudende noordoostenwind staat er een flinke zee en opgetild door de golven surfen we na een dagtocht de haven van Dieppe binnen. Een havenstad met veel terrasjes en boetiek winkels. Een kleurrijke stad met een rijke historie. De slag om Dieppe was belangrijk in de 2e wereldoorlog. Dieppe staat ook bekend om de sint-jakobsschelp, het witte goud. Het was alleen nu niet het juiste seizoen voor coquilles. Als alternatief kookten we onder begeleiding van Beau moules frites met huisgemaakte frietjes en mayonaise.

Vanuit Dieppe zetten we koers naar Cherbourg. Voor ons het vertrekpunt naar de Kanaaleilanden, de parels voor de kust van Normandië. Met bloemeneilanden, rotsbaaien, helderblauw water en mooie stranden de perfecte plek om te verblijven. Vlak voordat we de nacht in zeilden, werden we begroet door een dolfijn. Ze zwom met ons mee en speelde 1,5 uur lang voor onze boeg. Ze draaide haar lichaam en keek ons nieuwsgierig aan, wat een magisch dier. We voelen ons dankbaar dat we zo dichtbij de natuur mogen leven.