Stavanger, Noorwegen – Beetje verliefd

Ik denk dat ik het al verteld heb bij het verslag van onze workshop in Helsinki maar tot voor kort was ik nog nooit in Scandinavie geweest. Niet vanwege een bepaalde reden maar meer omdat er altijd wel een reden was om ergens anders heen te gaan. Zon, prijs, timing…. je kent ze wel. Tom ging vorig jaar vissen in Noorwegen en kwam terug met allerlei enthousiaste verhalen, maar ja bij mij is het dan al snel afgedaan als een vislocatie… Helsinki deed me echter beseffen dat het Noordelijke stukje van Europa wellicht toch interessanter was om te verkennen als ik dacht.

Toen ik dus een uitnodiging kreeg om mee te gaan op een persreis naar Stavanger was ik daar meteen voor in. Het kwam qua timing voor de verandering eens goed uit en alles leek mee te zitten. Toen bleek ook nog dat een aantal van mijn favoriete foodbloggers ook mee zouden gaan… toen kon het niet meer stuk natuurlijk. En wat een geweldige reis was het! Ik ben dan ook eigenlijk wel spontaan verliefd geworden op Noorwegen. Vond ik het eerst niet zo interessant, wil ik nu eigenlijk het liefste meteen boeken om terug te gaan en met een camper of autootje door het land te toeren. Wat een natuurschoon!

Affijn ik loop weer op de zaken vooruit. We waren in Stavanger mede voor het Gladmat festival wat een jaarlijks terugkerend fenomeen is en wat dit keer voor de 16e keer werd gehouden. Het festival heeft alles te maken met het eten uit de regio en de chefs die het klaarmaken. Er staan allerlei stand, er zijn kookshows en nog veel meer. Het weer zat mee of moet ik zeggen tegen.. Haha.. Met 32 C was het ietwat aan de warme kant, maar zon, zee en goed gezelschap… Echt veel beter kan het niet worden.

De eerste dag kwamen we aan op Stola, het vliegveld van Stavanger rond een uur of tien. Door Gunhild, van Regio Stavanger werden we opgewacht en met een enorme bus (we waren met zijn zevenen dus die bus was wat aan de grote kant zeg maar…) en naar ons hotel gebracht midden in het centrum van Stavanger. Aan ons hotel, Comfort Hotel, heb ik hier een aparte post gewijd.. Maar het is een absolute aanrader, dat kan ik je vast verklappen.

Onze eerste stop was het canning museum in het oude gedeelte van Stavanger (Gamle Stavanger of oud Stavanger) Nu moet je weten dat ik geen fan ben van musea maar deze was toch wel een uitzondering; ten eerste natuurlijk omdat het over eten ging.. Ten tweede omdat de man die ons alles uitlegde Piers Crocker (een Engelsman die in Noorwegen is blijven hangen en al jaren lang rondleidingen verzorgt in het canning museum) dit op zo’n leuke en humoristische manier deed dat zelfs voor een anti museum figuur als ik het toch weer leuk wordt. O en het museum ligt echt veel met prachtige oude spullen, die je zó mee zou willen nemen om als prop te gebruiken, maar iets zegt me dat dat dan weer niet de bedoeling is… Jammer… 🙂 Van oudsher is Noorwegen natuurlijk bekend om de export van vis en rond 1915 werd er maar liefst 350 millioen blikjes vis geexporteerd… Stel je die eens voor op een stapel bij elkaar! In het canning museum krijg je een blik (haha) op de manier van werken al die jaren geleden. Het merk King Oscar wordt nog steeds gemaakt maar nu ingeblikt in Polen. Na afloop hadden we een tasting met vijf verschillende soorten ansjovis. Erg lekker, maar mijn favoriet is de mosterd. Ik heb een blikje mee naar huis genomen dus eens kijken wat ik daar voor leuks van kan maken.

Op het festival bezochten we vervolgens de Belgische chocoladestand van Pralin Sjokolade Verksted...  De eigenaars, Pascal Bulinckx en zijn vrouw Mari Rødland Andersen, zijn heel slim ingesprongen op de traditie in Noorwegen om alles zelf te maken. In plaats van alles in een winkel te verkopen hebben ze zich geconcentreerd op het geven van chocolade workshops voor bedrijven, kinderfeestjes en dergelijke en zijn daar heel succesvol mee. Natuurlijk maakt Pascal ook nog de nodige creaties zelf waarvan we iets mochten proeven. Het was eigenlijk te warm voor chocola dus het meeste was opgeborgen.

En daarna moesten we – heel vervelend – een tijdje kijken naar deze leuke meneer…. Daniél Rougé Madsen, naar het schijnt een tv kok in Noorwegen. Wij kenden hem niet maar vonden het niet erg om even weg te dromen… 😉 Het ging natuurlijk eigenlijk om de kaas van Jarlsberg… 

Onze lunch op dag één was bij Fisketorget, een vishandel annex visrestaurant waar we al meteen verwend werden met een proeverij van lekkere hapjes. De haring met akvavit was echt het allerlekkerst vond ik, maar de zalmfilet en de Noorse garnalen ook toppers. Overigens, als je het dan over een verschil hebt; ik vind de noorse garnalen die hier in de supermarkt worden verkocht echt niet zo erg lekker, maar deze waren heerlijk. Veel groter als wat we hier gewend zijn, zacht en smakelijk. Niet van die flauwe kleine roze dingen.

We genoten hier van een relaxte lunch waarbij ik een heerlijke zalmfilet at en wat aardappeltjes. Verser kun je het niet krijgen!

O en als je vast wilt weten hoe ik het net niet redde (of helemaal niet) om de Preikestolen op te klimmen… Dan kun je dat evenement hier lezen. Niet te hard lachen he!

Disclaimer: Ik was in Stavanger op uitnodiging van Visit Norway en Cherry Lab. Alle meningen zijn uiteraard zoals altijd van mij