Curacao
Culinair Curaçao
De meeste mensen gaan naar Curaçao voor zon, zee en strand, maar het eiland heeft nog zoveel meer te bieden. Charlotte en ik gingen op culinair onderzoek uit. Natuurlijk ben ik alweer een flink aantal keer op het eiland geweest maar ook deze keer waren er weer nieuwe ontdekkingen op culinair gebied. Culinair Curacao dus.
Bolo di Kashupete
Onze eerste stop was bij Tempting Curaçao. Of laat ik eerlijk zijn; we reden eerst 25 rondjes en konden het met geen mogelijkheid vinden. De logica van de nummering op Curacao is – voor de gemiddelde Nederlander – compleet onlogisch. Maar met telefonisch ondersteuning kwamen we uiteindelijk aan op de plek van bestemming. Maar een half uur te laat. Dat viel nog mee in vergelijking met ons tweede avontuur maar daarover later meer.
We kwamen aan op de locatie waar Lutgarda al begonnen was met het maken van een traditionele bolo di kashupete. Er zijn diverse soorten bolo, maar de meest gemaakte is de bolo met cashewcreme. Lutgarda heeft een bedrijfje waarbij ze voor iedereen de mooiste taarten maakt. Niet alleen bolo’s maar ook koekjes en allerlei creatieve creaties kun je van haar verwachten.
Vooral het decoreren van de bolo – haar favoriete klusje – werd met grote aandacht voor detail uitgevoerd. Het verraste me ook wel hoeveel drank er in de bolo ging! Tegen de tijd dat de bolo bijna klaar was, druppelden ineens allerlei mensen ‘spontaan’ binnen. Die hadden al geroken waar ze moesten zijn. De bolo is flink machtig mede door de cashewnoten die erin gaan.
Het recept voor de bolo kun je hier vinden! Met dank aan Gada en Lutgarda. Goed begin van ons culinair Curacao.
Vittle Art
Voor de tweede stop van ons culinair Curaçao avontuur was het de planning dat we om half vijf zouden arriveren bij Vittle Art. Ook hier presteerden we het om ruim een uur rond te rijden en vervolgens onverrichterzake weer terug naar huis te keren. Daar hadden we wifi en konden het telefoonnummer van Kris opzoeken. Na enig overleg vertrokken we weer en werden we opgehaald op een plek die we wél konden vinden. Bleek later dat iedereen een filmpje had gekregen hoe je er moet komen. Behalve wij natuurlijk.
Storytelling concept
Vittle Art is een story telling concept van Kris waarbij hij mensen wil laten zien wat je met lokale ingrediënten kunt doen. Hij begon Vittle Art midden in de corona tijd. Aangespoord gedeeltelijk door het overlijden van zijn vader besloot Kris om zijn hart te volgen.
Hij volgde een cursus bij Sintropic waarbij hij leerde hoe je zo efficient mogelijk kunt omgaan met de natuur en de ruimte die je tot je beschikking hebt. Zo groeien er op de ‘Vittle grounds’ maar liefst 60 verschillende gewassen. Door de ruimte te optimaliseren en diversiteit aan te brengen in de beplanting hoeft hij slechts 1 of 2 keer per maand water te geven. Er wordt gebruik gemaakt van Mumbasa gras en mulch om het vocht te conserveren.
Onder het koken en tijdens het eten vertelt Kris hoe hij begonnen is en hoe zijn vader een grote drijfveer is geweest. De verhalen (de stories) maken het een bijzonder geheel. Zo eten we op het oude basketbalveldje van Kris’ ouderlijk huis. Ook de beplanting staat naast het ouderlijk huis en aan alles kun je de passie van Kris aflezen. Voorlopig worden de workshops nog gegeven in het weekend en is Kris nog werkzaam in een andere baan. Zijn droom is om uiteindelijk evenementen en workshops te kunnen geven als fulltime baan.
BKLYN
Gelukkig konden we onze volgende bestemming dit keer lopend vinden en was het niet ingewikkeld om er te komen. Zolang het om bedrijven, restaurants en dergelijk gaat is het vinden van de weg niet moeilijk, maar het wordt een ander verhaal als je woonadressen moet zien te vinden. Goed om te weten… 🙂
De eerste week hadden we doorgebracht aan de kant van Westpunt. De tweede week sliepen we bij BijBlauw (zie hieronder) zodat we de stad en de andere kant van het eiland konden verkennen. BKLYN is een gastrobar in Willemstad (Pensquare – op de plek van het vroegere Fishalicious) waar je heerlijke gerechtjes kunt eten via een sharing concept.
BijBlauw
BijBlauw is behalve een restaurant ook een boutique hotel en echt een aanrader als je naar Curaçao gaat. Wij verbleven er de tweede week van onze Curaçao trip en ik vond dat ze toch zeker niet mochten ontbreken in het Culinair Curaçao overzicht.
Je kunt BijBlauw de hele dag terecht. Voor ontbijt, lunch en diner. Het is dan ook een heerlijke plek en zeker op warme dagen zit je hier goed. Lekker met een windje in je haar genieten van goed eten en lekker drinken. Een uitgebreider artikel over dit hotel annex restaurant verschijnt binnenkort op Paper Travels.
Sal, the Kitchen
Last but not least gingen we op de verjaardag van Charlotte uit eten bij Sal. Sal zit op de plek waar Rozendaels vroeger zat (waar ik overigens nog nooit geweest ben) en is pas een maand of drie open. Spiksplinternieuw dus. Grappig om te weten is dat de naam sal (=zout) afkomstig is van het feit dat de muren van het restaurant gebouwd zijn van koraalsteen. Waar nog steeds zout langzaam uit komt. Vandaar de naam van het restaurant dus.
Sal wordt gerund door twee broers. Eentje staat in de keuken, de ander in de bediening.
De gerechten zijn ook hier weer gedeeltelijk bedoeld om te delen. Ik hou wel van dat sharing concept. Op die manier kun je toch vaak net even wat meer verschillende dingen uitproberen. Wel hebben ze hier ook de keuze uit grotere en kleinere gerechten. Wij kozen dit keer voor twee kleintjes en twee wat grotere gerechten.
Het eerste wat mij opviel is dat de gerechten echt goed op smaak zijn gebracht. Dat lijkt misschien logisch maar daar ontbreekt het echt wel vaak aan. En dat is zo zonde. We hadden een overheerlijke salade geitenkaas. Klinkt simpel maar dit was wel echt heel anders, met gefrituurde geitenkaas. Daarnaast hadden we een carpaccio van Barracuda, een gebrande bloemkool (yay groente!) en een tournedos voor Charlotte. Ook het dessert was heerlijk, al moet ik bekennen dat ik even kwijt ben wat we nou precies gegeten hebben.
